Onlangs luisterde ik een podcast over een zweethut ceremonie en direct stond dit boven aan mijn manifestatie lijst. Dit wil ik dit graag een keer ervaren. Die zelfde week kreeg een bericht dat er op het landgoed van De Schouw in Zeeland een zweethut gebouwd was en of ik mee wilde doen aan een weekend met dit sjamanistische ritueel. Yes!
Bij aankomst op vrijdagavond kwamen we de zaal binnen er lag er een prachtig kleed met een altaar in het midden met allemaal mooie stenen, veren, schelpen, salie, ratels en andere muziekinstrumenten, orakel kaarten en andere attributen. We begonnen met dans en het was heerlijk om de dag even van me af te schudden en bewegen en even aan te komen in het hier en nu en verbinden met mezelf. Daarna deden we een drum meditatie. De intentie die bij mij naar boven was gekomen was overgave. Mezelf helemaal overgeven en laten begeleiden in dit proces, zonder precies te weten wat we gaan doen en wat de volgende stap is. Ik trok de kaart maanlicht, die staat voor romantiek, reizen en nieuwe kansen. ‘Ontspan je en geniet van deze tijd. Het weerspiegelende licht van de maan vult je hart met liefde en onthult nieuwe mogelijkheden en creaties.’ Het weekend werd geleid door Theo en Erica, een prachtig stel met zo veel liefde en passie voor wat ze deden. Ze ademde echt waar ze voor stonden en hadden de zweethut helemaal zelf gebouwd op de grond van de Schouw. We waren met 8 deelnemers. 3 stellen van alle leeftijden en Corine en ik, mensen met veel ervaring en mensen (zoals ik die voor de eerste keer een zweethut meemaakten) Het voelde als een fijne, warme groep.
Na een nacht slapen begonnen we de ochtend met een nog wat langere drummeditatie. Het was heel fijn en ik voelde het ritme echt door heel mijn lijf en dit bracht heel veel rust in mijn lichaam en geest. Vervolgens gingen we na het ontbijt richting de hut. Dit is een hut in de vorm van een soort iglo die van wilgentakken gemaakt is. Het was de bedoeling dat we een heel groot, heet vuur gingen maken om stenen te verhitten om vervolgens de hut met die stenen te verwarmen en te overgieten met water om lichaam en geest te reinigen. Er moest hout gehakt worden en wollen dekens naar de hut gedragen worden. Vervolgens gingen we de windrichtingen openen en moeder aarde en de kosmos uitnodigen om ons te ondersteunen met trommels en ratels. We plaatsten de stenen één voor één in het midden van een kampvuur, elke met een intentie. Er werd een enorm kampvuur omheen gebouwd en intussen werd ook de hut opgebouwd, laag voor laag met de wollen dekens. Vervolgens staken we met zijn allen het vuur aan met berkenhout en lavendel en kamille. Terwijl het vuur de stenen verhitte, maakten we gebedszakjes aan een ketting met elk een intentie om mee te nemen in de hut.
Toen was het tijd om ons klaar te maken om de hut in te gaan. We kleedden ons om en we werden gereinigd met rook van salie. We gingen 4 rondes doen in de hut, in elke windrichting. We namen plaats in de hut en de gloedhete stenen werden een-voor-een binnengebracht en door ons verwelkomt. Daarna ging de deken-deur dicht en werd het aarde donker. De eerste ronde was naar het oosten, het voorjaar, dit voelde heel prettig. Het voelde alsof ik weer terug in de baarmoeder was, veilig, warm en comfortabel en ik had het gevoel dat ik er nooit meer uit wilde, niet meer naar buiten, naar die onveilige koude wereld. De tweede ronde was het zuiden, de zomer, heerlijk! Mijn favoriete tijd van het jaar. Er werd gezongen, gedrumd en supermooie wijsheden gedeeld. Na deze ronde kregen we een slokje water en dit was zo welkom en ik voelde zo veel dankbaarheid voor het water, waarvan ik er normaliter zo van uit ga dat het er altijd is. Maar toen kwam het westen, de herfst, de tijd van het loslaten. Er werden nieuwe stenen binnen gebracht, en ze leken elke ronde meer roodgloeiend. Ik had het zoo warm dat ik het gevoel had dat ik het niet meer aan kon, ik wilde eruit! Ik begon een mentaal gevecht met mezelf, ik KAN DIT, nog even volhouden.. Maar toen kwam het inzicht dat het niet gaat om volhouden, maar overgave. Ik gaf mezelf over aan het proces en liet mijn mentale struggle los en daar kwam dan ook de ontspanning. Ik ben niet mijn gedachten, ik ben veel meer dan dat. Gedachten zijn maar een concept, iets wat ik zelf creëer en waardoor ik het mezelf zo moeilijk maak. Als ik dat proces los laat, is het eigenlijk niets aan de hand, is alles ok zoals het is.. Het is gewoon wat het is. Ik voelde de groep en dat we het allemaal zwaar hadden en de gedeelde struggle en de verbinding en begeleiding hielp me door deze ronde heen. Ik voelde het vertrouwen in mijzelf, het proces en het leven in overgave groeien. Ik kan veel meer aan dan dat ik denk. Toen kregen we een stukje fruit, oo wat was dat lekker! Toen kwam de laatste ronde, de winter. Ik kwam weer in een soort oude herinnering, waarbij ik geconfronteerd werd met mijn eenzaamheid. Ik had me inmiddels overgegeven aan de warmte en de hitte en kon alles wat ik ervaarde er laten zijn. Het voelde heel mooi dat we zo’n diverse groep hadden, alsof we echt een tribe waren, met de elderly die al veel ervaring hadden en mij als jong blaadje mee namen door deze ervaring heen en het was ook zo mooi hoe iedereen zo zijn inbreng had. Na 2,5 uur mochten we de hut weer verlaten. De hergeboorte! Ik voelde me een beetje shacky en wazig en heel open. Een lekkere koude douche en toen mocht de vuurvrouw nog 1 ronde in de hut. We sloten het ritueel af en gingen de rest van de avond lekker ontspannen.
De laatste ochtend begonnen we weer met een drum meditatie. Ik ervaarde deze drum nu nog veel intenser en ik vond het zo mooi. Het raakte me echt tot in mijn hart. Ik trok een nieuwe kaart, de amethist dit keer, de kaart van transformatie en vertrouwen. ‘Na veel innerlijk werk, herrijst een nieuwe jij, evenwichtig met een gevoel van zelfvertrouwen. Het harde werk is gedaan. Luister naar je hart, stippel je route uit, ga hiervoor! Wees overtuigd, heb vertrouwen en alles ligt voor je voeten!’ Dit voelde weer super kloppend voor mij! Na het ontbijt bedankten we moeder aarde, de kosmos en sloten we de windrichtingen. Tot slot deden we een sjamanistische ademsessie. Dit was een soort freestyle ademen en ik vond het echt heel mooi en leuk om te doen. Ik stond zo open, dat ik meteen vrij diep in de sessie ging. Ik vond de drummuziek weer heel fijn en er kwam van alles los en voorbij, van vreugde tot verkramping en verdriet, maar alles mocht met zachtheid ervaren worden. We sloten het weekend af met een sharing.
Ik voelde me super dankbaar voor deze ervaring en dat ik zo meer op reis was genomen door Theo & Erica. Ik vond het zo mooi om te zien met hoe veel liefde en plezier zij dit hele weekend droegen. Ik heb een super warme, veilige en vakkundige bedding ervaren om me zo helemaal over te geven aan het proces. En zo mooi en fijn om te zien dat er zo veel liefde bestaat… liefde voor elkaar, liefde voor het sjamanisme, de zweethut en het leven. Mijn dank is groot en ik ga met innerlijke rust en hernieuwd vertrouwen in mezelf weer naar huis!
Stephanie Beltman is yoga docente en organiseert de retraites Young & Free voor mensen tussen 29-40 jaar.
Ben je ook geïnteresseerd in een transformerende Sjamanistische reis? Je bent welkom!
Lees meer op onze website Sjamanisme & Zweethut. De eerstvolgende zweethut retraite is met Pasen 15-18 april en in mei en juni volgen nog eens 2 weekenden en een midweek in ons retraite & wellness centrum in Zeeland. Meer informatie over onze andere persoonlijke ontwikkelingstrainingen? Klik hier om meer te lezen